Anggitane: Antariksawan Jusuf
(Minggu, 14 September 2025 07:05 WIB)

(Roncean Cerita) Untu Emas, bagiyan 7

(Roncean Cerita) Untu Emas, bagiyan 7
Dianggit ring Kang Ujik

“Teka endi bain kene mau?” takone Aripin.
“Keliling-keliling. Setemene mau arep melebu merene wis. Kerana magih akeh dhayoh, Isun keloron iki jemuwahan sulung!” semaure Kang Holik.
“Iki dulurpena tah, Lik?” takone Aripin.
“Kanca kaya Pena gedigi wis. Iki kanca nalika ring STP. Pancasila. Isun lan Pena ketemune yara ring STM. Pradana. Iki umahe ring Bades. Arane Maun Baderik,” jare Kang Holik ngenalaken Kang Maun hang munyik-munyik.
“Hulung, yah!” jare Aripin ambi ninggalakeen dhayohe iku melebu kamare.
“Lik…aju omongena isine jabil iki, Lik!” kongkone Kang Maun.
“Hulung, tah. Masa sing Hun tawakaken. Makene metu teka kamare sulung,” semaure Kang Holik aju dhehem, merga ana Aripin njumbul.
“Lik… serehne jam setengah loro engko iki Isun ana rapat lelang proyek ring PUD, sepurane bain. Ya masa nundhung. Iki…!” jare Aripin sing tutug ngomong merga disela Kang Holik hang nawakaken emase Kang Maun.
“Emas sak jabil iku?” kajon Aripin.
“Wis Un, bokaken jabile!” kongkone Kang Holik ambi gemuyu sithik. Kang Maun ngunggahaken jabil ring meja aju mbujati puketane. Serta jabil dipelungsung mengisor, katon kelunthung ngadhep kenceng ning Aripin hang sekala iku mberejag aju mbelayu ring mburine meja megawene, methingkring ring kerosi.
“Lik, Holik…gok digawa merene kelunthung iku, Lik!” uruse Aripin ambi kancilen.
“Iku ana untu emase. Kerana sing keneng dicoplok, ya digotong sak kelunthunge wis….”abane Kang Holik ambi ketheng-ketheng.
“Kadhung untu emase Isun gelem nuku. Naming kadhung sak kelunthunge ya emong, Lik. Bek…nggarah-nggarahi apes iki, Lik. Gedigi bain wis, iku kelunthung gawanen maning. Pena mareka merene!” jare Arpin magih ambi methingkring ring kerosine. Kang Holik mara aju nerima amplop isi picis.
“Iki edumen keloron, Lik. Wis yah…Gotongen keluntung iku wis, Lik!”
“Ya kadhung gedigu, sepurane, Pin. Kesuwun yah. Isun pamit!” abane Kang Holik. Kang Maun setengah kemisinen, enget angen-angene hang kepingin dadi juragan kelapa, mbokak warung panganan ring kutha, dadi apake lare alim-alim lan diceluki Haji Maun, saben uwong salaman ngambung tangane. Eh!
Wong loro sepidhah udhudan ambi meneng-menengan. Kang Holik sedhela-sedhela gemuyu ambi thingel-thingel. Kang Maun magih meneng. Serta gadug ngarep umahe, Kang Holik cekakakan. Kang Maun uga gemuyu masiya suwarane sing anter.
“Kadhung gedigu, Isun langsung mulih bain wis, Lik,” jare Kang Maun ambi mondhong jabil.
“Hulung amplope dibokak sulung” jare Kang Holik ambi nyuwek pinggirane amplop ambi ngati-ngati aja sampek picise kesuwek pisan. ”Alhamdulillaah… seket ewu, Un. Selawe ewu idhang yah. Nyak!”
“Bek, kari loman kancanpena iku ya Lik. Selawe ewu. Beras sekilone satus rupiyah. Bek, dienggo tuku beras sak kintal magih lebih akeh iki, Lik. Sing keliru indane kancanpena ngelungaken kana mau?”
“Using. Biyasah wis. Kadhung Isun dhewek angger merana, mulihe ya dijampeli seket ewu. Jare iyane sithik iku, Un!”
“Bek, Lik. Engko iki, wong wadon nampa picis kari akeh gedigi, meringis-meringis  ambi tawa-tawa jamu kuwat engko tah!”
“Jerangkong Pena kau!”
 “Ha,ha,ha…iya wis kadhung gedigu Isun nak mulih wis yah. Makene sing magerib ring dalan,” abane Kang Maun ambi ngetokaken sepidhah untane teka umahe Kang Holik. Jabil dipuket maning ring goncengane.
Edheng-edheng Kang Maun nunggangi sepidhahe. Kerana dalan ngetan temurun, iyane mung ngetutaken setir lan main rim bain, sampek nggadug kidule masjid jamek Baiturrahman, biluk ngidul sing kathik mandheg. Terotos dhig : Masiya wurung adol untu emas, Insaallah bisa tuku pekarangan masiya mung sak cuwil. Hang penting keneng dienggo tandur-tandur lobok, ranti, sere, lan sayur-sayuran. Dadi bayaran saben Kemis dienggo tuku beras, uyah lan sakpiturute, pedhesan lan jangan kari methik. Huh!
Ulihe digawa angen-angen enak, sing kerasa weruh-weruh wis gadug ring ngarep umahe. Saudah entas-entas pepean hang isuk mau dijereng ring buritan umahe. Kang Maun ngedhengi melebu umahe ambi mondhong jabil lan dideleh ring paga maning. Perlune supaya rabine sing ngeweruhi kadhung iyane nyimpen kelunthung. Nalika metu maning, arep nuntun sepidhah melebu latar, Saudah ngeweruhi.
“Eh, Kang. Buru teka Rika?” sapane Saudah ambi mondhong petelesan.
“Iya, Dah. Lare-lare wis melaku ngaji, tah?” takon Kang Maun ambi nyendhekaken sepidhahe ring ngisore cendhela ngarep.
“Uwis. Buru bain. Paling durung gadug  langgar. Sepurane Kang, Isun durung nggodhog kopi yah. Buru teka bain Isun kene mau. Aja lali engko mari mageriban nyang umahe Mbok Haulah,” abane Saudah ngengetaken.
“Iya. Mulane Sun gancangi mulih kene mau. Dah…lungguha tah sulung kene”.
“Ana paran, Kang. Dhuuuh… kari dheg-dhegen atinisun yah!”
“Isun ulih rejeki. Sing akeh. Mung…”.
“Cukup dienggo nempur sekilo?”
“Selawe ewu!”
‘Hah?” Saudah kaget, petelesan hang ring pondhongan diebregaken ring meja aju lungguh sak kerosi. “Aja goroh Rika, Kang!”
Kang Maun ngetokaken picis teka selepine. Saudah ngadeg lan kencal-kencal girang. Sampek kaya lare cilik hang mari diweni mut-mutan. Saudah meluk Kang Maun ambi geruh-geruh.
“Sing tau-tauwa Isun weruh picis semono akehe”.
“Iki kadhung dienggo nempur ulih rong kintal setengah. Naming wujud tembelek thok. Kelendi kadhung diwujudaken pekarangan, masiya tah wis ulih mung sak cuwil,” jare Kang Maun ambi ngusap-usap rambute Saudah.
“Bisa, naming kudu nuku duwene uwong hang kepeples temenanan lan panggonane ana ring perengane kalen mburi ika,” jare Saudah ambi magih kesrut-kesrut umbel.
“Sing paran-paran wis, Dah. Hang penting keneng dienggo panggonane tandur-tandur jangan”.
“Iya wis, Kang. Naming aja endhak selabar-selabar. Makene ana uwong hang tawa-tawa, buru kene nawa,” tata Saudah ambi munyik renyah, nemplekaken pipine ning pipine Kang Maun.
“Engko bengi, mari teka umahe Mbok Haulah, jamu yah?”

(Ana terusane)

Redaktur menerima berbagai tulisan, kirimkan tulisan anda dengan mendaftar sebagai kontributor di sini. Mari ikut membangun basa Using dan Belambangan.